อ่านแล้วเล่า

เอ๊ะ!! เจป๊อป

Nattapon Muangtum 24/10/2018 0 Comments

เป็นหนังสือเจาะลึกเรื่องราวของชาวญี่ปุ่นสารพัดกลุ่มจากประสบการณ์นานปีที่แบกเป้ไปเที่ยว แล้วติดใจจนไปเรียน และสุดท้ายได้ภรรยาญี่ปุ่นกลับมา (อันนี้แหละนะที่สุดของความน่าอิจฉาสำหรับชายไทยทั้งหลาย) นี่เป็นเล่มที่ 4 ของนักเขียนคนนี้ที่ผมซื้อมาอ่าน ที่ชอบขนาดนี้เพราะอะไร เพราะความง่ายในการอ่าน ภาษาชาวบ้านที่เล่าง่าย ไม่ต้องประดิษฐ์ปั้นคำอะไรให้วุ่นวาย อ่านง่ายเหมือนนั่งคุยกับเพื่อนไปจิบเบียร์ไปนั่นเอง..แล้วหนังสือเล่มนี้เจาะลึกเกี่ยวกับกลุ่มคนในญี่ปุ่นยังไง? ..ในเล่มเขียนถึงคน 13 กลุ่มดังนี้.. นักเขียนมังงะ..ผู้วาดการ์ตูนทั้งหลายทาเลนโตะ..ตัวประกอบในรายการทีวีที่มีประจำนางแบบกราเวียร์ไอดอล..นิตยสารชุดว่ายน้ำของสะสมหนุ่มน้อยใหญ่เมื่อหลายปีก่อนเด็กประถม..เพิ่งจะรู้ว่ากระเป๋านักเรียนสะพายหลังญี่ปุ่นนี่ผ่านการคิดและออกแบบมาอย่างดี จนต้องมีมาตรฐานระดับชาติเด็กมัธยม..ทุ่มเทตามความฝันก่อนเข้าสู่โลกความจริง “เราจะไปโคชิเอ็ง” คุ้นมั้ยประโยคนี้นักศึกษามหาวิทยาลัย..ชิลครึ่งทางแรกและเฟ้นหางานครึ่งทางหลังไม่ได้ลำบากเท่ามัธยมปลายผู้ประกาศข่าวสาว..อาชีพในฝันของสาวญี่ปุ่นแม่บ้าน..ผู้เป็นกองหนุนสำคัญที่ทำให้พ่อบ้านออกไปทำงานนอกบ้านได้อย่างเต็มที่นักการเมือง..ก็ไม่ต่างจากบ้านเรา ที่เห็นต้องลาออกต้องฆ่าตัวตายเพราะโดนกดดันจากข่าวและสังคม..แต่บ้านเราหน้าด้านกว่าเยอะเรื่องนี้เหล่าคนในเครื่องแบบ..ตำรวจที่เป็นเสมือนเพื่อนบ้านจริงๆของญี่ปุ่น กระจายตัวอยู่ตามป้อมยามเล็กๆทั่วเมือง หาง่าย ช่วยเหลือได้จริงๆนักแสดงคาบูกิ..อาชีพศักดิ์สิทธิ์ของนักแสดงที่สืบทอดมาร่วม 400 กว่าปี กว่าจะเป็นได้ไม่ใช่เรื่องง่ายต้องเข้าค่ายฝึกอาชีพตั้งแต่เล็กผู้สูงอายุ..ที่จะกลายเป็นประชากรกลุ่มหลักในประเทศญี่ปุ่นเร็วๆนี้ เค้ามีคุณภาพชีวิตที่ดีและหลายคนเลือกมาอยู่เมืองไทยเพราะอะไรและดาราเอวี..ชายไทยหลายคนคงคุ้นเคย เพิ่งรู้ว่าดาราเอวีเองก็มีแบ่งเป็นลำดับขั้น ตั้งแต่โนเนมยันระดับซุปเปอร์สตาร์ และเข้ามาอยู่วงการบันเทิงยาวๆได้ด้วย…