ความเชื่อคือเข็มทิศ ชีวิตเป็นของเรา ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 22

เป็นการไล่อ่านหนังสือชุดฟาสต์ฟู้ดธุรกิจย้อนหลังของผมหลังจากที่ตามเก็บมาครบทุกเล่มจากงานหนังสือต้นปี 2561 ที่ผ่านมา แม้จะผ่านมา 22 เล่มแล้วแต่ก็ยังมีเกร็ดความรู้เด็ดๆทั้งในด้านธุรกิจ จนถึงการใช้ชีวิตให้ตามเก็บได้เสมอครับ อย่างเรื่องของ สมชาย เหล่าสายเชื้อ จากเด็กจบ ป.4 สู่ดีลเลอร์โตโยต้าที่ใหญ่ที่สุดในเอเซีย จนมีสินทรัพย์ร่วม20,000 ล้านบาท สมชายคนนี้มีคติความเชื่อในการใช้ชีวิตว่า “คิดเก่ง” ไม่เท่า “ก้าวก่อน”“ก้าวก่อน” สู้ “ก้าวยาว” ไม่ได้“ก้าวยาว” สู้ “ก้าวเร็ว” ไม่ได้“ก้าวเร็ว” เท่าไหร่ก็ไม่เท่า “การวิ่ง”แต่ “วิ่ง” เร็วแค่ไหนก็สู้คนที่ “เดินไม่หยุด”…

กฏ 26 ข้อ สู่การเป็นร้านยอดนิยม

สรุปหนังสือ กฏ 26 ข้อ สู่การเป็นร้านยอดนิยม สุดยอดกลยุทธ์จัดการร้านอาหาร ฉบับการ์ตูนเล่มนี้เป็นหนังสือที่ไม่ใช่แค่ให้ความรู้เรื่องการจัดการร้านอาหารที่ดีมากเท่านั้น แต่ยังให้ความรู้เรื่องการจัดการลูกค้า การจัดการพนักงาน รวมถึงการจัดการตัวหัวหน้างานเองด้วย เพราะแก่นใจความสำคัญคือการจัดการ ถ้าเข้าใจที่แก่นแล้ว จะเอาไปประยุกต์ใช้กับอะไรก็ได้ ไม่ใช่แค่ร้านอาหารเท่านั้น เช่น การดึงลูกค้าเก่าให้กลับมา หรือพูดให้เท่ห์ขึ้นอีกหน่อยก็คือ CRM ดีๆนี่แหละ ถ้าเป็นร้านอาหารขนาดเล็ก ก็อย่าลืมขอที่อยู่เพื่อติดต่อลูกค้ากลับไป เพราะการชวนลูกค้าเก่าที่เคยประทับใจกลับมานั้น ง่ายกว่าการหาลูกค้าใหม่ให้เข้ามาลองเยอะ ถามกลับมาที่นักการตลาดวันนี้ คุณเก็บข้อมูลติดต่อลูกค้าตัวจริงไว้บ้างมั้ย แล้วเคยส่งอะไรที่เป็นประโยชน์กลับไปให้ลูกค้าจริงๆมั้ย ไม่นับพวก EDM หว่านๆส่งไปทั่วนะครับ แต่คุณรู้จักลูกค้าตัวจริงๆของคุณมั้ย…

UBER กลยุทธ์ครองโลก

คุณเคยใช้ UBER มั้ยครับ? ผมคนนึงครับที่มักจะเรียกรถผ่าน UBER ก่อนแอพอื่นทุกครั้ง ทุกวันนี้ยังแอบนึกเสียดายเหมือนกันที่ UBER ถอยทัพออกจากไทยไป ผมเองเป็นหนึ่งในผู้ใช UBER รุ่นแรกๆตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มี UberX ที่ราคาถูกให้ใช้ด้วยครับ ในตอนแรกที่ Uber เข้าไทยนั้นมีแค่ Uber เดียว คือที่เป็นรถใหญ่ ที่แม้ราคาจะแพงกว่ารถแท็กซี่ปกติในตอนนั้นไม่น้อยแต่ผมก็เป็นหนึ่งคนที่เต็มใจเรียก Uber และรอทุกครั้งครับ ผมขอเล่าเหตุผลที่ทำไมผมจึงชอบ Uber นักให้ฟังซักนิดก่อนเข้าสรุปหนังสือแล้วกันนะครับ เรื่องมันเล่มจากวันนั้นตอนผมอยู่คอนโดแถวเจริญนคร ผมต้องการเดินทางเข้าเมืองไปยังเซ็นทรัลเวิร์ลแต่ไม่อยากขับรถไป ทีแรกผมเปิดแอพดูเห็นว่ากว่าจะได้รถต้องรอถึง 20…

ชีวิตไม่ใช้ไม่ใช่ชีวิต ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 21

ถ้าอ่านแค่หน้าปกเผินๆทำให้นึกถึงสโลแกนของช้างเมื่อหลายปีก่อนว่า “ชีวิตใช้ซะ” และก็กลายเป็นสโลแกนที่ใช้กันจนชินหูในหนังโฆษณาสมัยนี้ ล่าสุดไปดูหนังที่โรงก็เห็นโฆษณารถยนต์รุ่นหนึ่งที่บอกว่า “ออกไป…ใช้ชีวิต” ฟังจบปุ๊บอยากวิ่งออกจากโรงไม่ดูมันแล้วหนัง แล้วออกไปใช้ชีวิตเลย.. พูดเล่นครับ ดูจนจบนี่แหละ กลับมาที่หนังสือเล่มนี้ของหนุ่มเมืองจันท์ ทำไมถึงบอกว่า “ชีวิตไม่ใช้ไม่ใช่ชีวิต” เพราะหลายเรื่องราวที่เล่าในเล่มพูดให้เรากล้าที่จะออกนอกกรอบ หรือกล้าที่จะทำตามหัวใจไม่ใช่แค่สมอง แต่ก็ต้องอิ่มท้องด้วยนะครับ เช่น นิ้วกลม บอกให้เด็กคนนึงออกไปเที่ยวต่างจังหวัด หรือต่างประเทศคนเดียวบ้าง เพื่อแก้โรคไม่มั่นใจในตัวเอง น้องคนนี้เดินเข้ามาปรึกษา เอ๋ นิ้วกลม ว่าทำยังไงดีตัวเองเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเอาเสียเลย เอ๋ นิ้วกลม แนะนำไปง่ายๆว่า ออกไปเที่ยวไกลๆคนเดียวครับ เพราะเมื่อไหร่ที่เราต้องเดินทางคนเดียว นั่นหมายความว่าทุกเรื่องเราต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง…

กรอบที่ไม่มีเส้น ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 20

การ “ตีกรอบ” ให้บางเรื่อง หรือบางแง่มุมในชีวิต อาจเป็นสิ่งที่เราหลายคนเคยชินกัน เช่น กรอบความสำเร็จของชีวิต ต้องประกอบด้วยอะไรบ้าง มีบ้านมั้ย มีรถมั้ย มีครอบครัวมั้ย หรือ มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีมั้ย หรืออาจมีอีกหน่อยเป็นมีเงินฝากเก็บไว้ใช้ตอนเกษียณซักสองสามล้านมั้ย พอมีกรอบ เราก็รู้ว่าจะต้องไปถึงแค่ไหน หรือแค่ไหนที่ไม่ต้องเกินกว่ากรอบที่กำหนดไป แม้แต่ในการทำงานการตลาด ก็ต้องมีการกำหนดกรอบการทำงาน ที่เรียกว่า Framework ว่าอะไรบ้างที่ต้องทำ เพื่อให้รู้ว่าอะไรบ้างที่ไม่ต้องทำ เราส่วนใหญ่ชอบพูดเหมือนกันว่า ไม่ต้องการให้ชีวิตมีกรอบ แต่เรามักใช้ชีวิตแบบมีกรอบจนเคยชิน หนุ่มเมืองจันท์ นำเสนอแนวคิดใหม่ในชื่อของฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มที่ 20 นี้ว่า…

21 Lessons for the 21st Century 21 บทเรียนสำหรับศตวรรษที่ 21

ชีวิตในศตวรรษนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิดเลยนะครับ และถ้าคุณคิดว่ามันยากแล้วที่จะใช้ชีวิตในศตวรรษนี้ แต่เหมือนว่าความเป็นจริงที่น่าจะเกิดขึ้นนั้นกลับยากยิ่งกว่าจะจินตนาการไหว จนผมคิดว่าที่คิดๆกันว่า “ยาก” อยู่แล้วนั้นอาจจะกลายเป็น “ง่ายไปเลย” เมื่อเจอกับความน่าจะเป็นที่จะถาโถมเข้ามาดุจพายุทั้งหลายด้านพร้อมๆกัน หนังสือเล่มนี้บอกถึง 21 สิ่งสำคัญที่น่าจะเกิดขึ้นในศตวรรษนี้ ในศตวรรษที่เราส่วนใหญ่จะมีอายุยืนกว่าคนในวันนี้มาก หรือเอาง่ายๆว่าถ้าค่าเฉลี่ยของอายุคนในวันนี้อยู่ที่ 70 กว่าปี แต่เด็กที่เกิดตั้งแต่ปี 2000 เป็นต้นไปน่าจะอายุยืนกันถึง 100 ปีเป็นเรื่องปกติ แล้วเมื่อเราอายุยืนขึ้นแต่การใช้ชีวิตกลับยิ่งยากขึ้นอย่างที่ยากจะจินตนาการได้ แต่หนังสือเล่มนี้ก็พอให้แนวทางที่น่าสนใจและก็มีความเป็นไปได้ไม่มากก็น้อยที่ให้เราได้เตรียมตัวรู้เพื่อจะรับมือสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น หรือถ้าไม่เกิดขึ้นก็ถือว่าโชคดีเสียด้วยซ้ำ ผมว่าหนังสือเล่มนี้ถ้าคุณได้อ่านหนังสือ “ทางรอดในโลกใบใหม่ แห่งการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่ 4 ของ Klaus Schwab”…

ความรู้สึกคือเหตุผลอย่างหนึ่ง ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 19

ล่าสุดอ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ UNTHINK หรือชื่อไทยว่า “หลอกสมองให้ไม่ต้องคิด” แก่นของเรื่องคือแท้จริงแล้วมนุษย์เราไม่ได้คิดแบบมีเหตุผลอย่างที่เราคิด มนุษย์เรายังคงใช้อารมณ์ความรู้สึกเป็นประจำในทุกเรื่อง เพียงแต่เรามีเหตุผลมาสนับสนุนความรู้สึกนั้นเสมอ จนเผลอให้เราคิดว่าเราช่างเป็นสัตว์ประเสริฐที่ใช้สมองคิดอย่างมีเหตุผลอยู่เสมอ หนังสือเล่มนี้ของหนุ่มเมืองจันท์ก็เหมือนกัน ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของความรู้สึกในหลากแง่มุมที่น่าสนใจ ผมขอหยิบบางช่วงบางตอนในเล่มมาสรุปไว้เรียกน้ำย่อยแล้วกันครับ อุปสรรคเหมือนหินลับมีด อุปสรรคในชีวิตคือสิ่งที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าเรามัวแต่ทุกข์เมื่อเกิดปัญหา ชีวิตก็คงไม่สนุกและสุขซักเท่าไหร่ แต่ถ้ามองอุปสรรคหรือปัญหานั้นเป็นเสมือนหินลับมีด และมองว่า “ปัญญา” ของเรานั้นก็เปรียบเสมือนมีด มีดที่ต้องการหินลับ เพื่อให้คมอยู่เสมอ ดังนั้นหินที่ใช้ลับมีดไม่เคยราบเรียบ เพราะถ้าหินเรียบ มีดก็จะไม่คม หินต้องมีความสาก มีสะดุด เหมือนกับอุปสรรคที่เข้ามาลับมีดสติปัญญาเราให้เฉียบคมเสมอ เมื่ออุปสรรคผ่านไป ก็จะกลายเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่า แต่คุณค่าของประสบการณ์นั้นไม่ใช่การบอกว่าเรา…

ดีที่สุดในสิ่งที่เป็น ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 18

“อะไรที่เกิดขึ้นแล้วย่อมดีเสมอ” เป็นการยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น และหาข้อดีในสิ่งที่เป็นอยู่ให้เจอ แม้จะไม่มีข้อดีมีแต่ปัญหา แต่ถ้ารู้จักใช้ปัญญา แก้ปัญหา ก็ย่อมมีโอกาสใหม่ๆตามมาทุกครั้ง เพราะปัญหาคือบิดาของนักประดิษฐ์ และไม่ใช่แค่นักประดิษฐ์ แต่ยังหมายถึงโอกาสของชีวิต และทางธุรกิจมากมายด้วย มีตอนหนึ่งในเล่มที่เปรียบปัญหาในการทำงาน เหมือนกับการทำอาหารด้วยเตาถ่า ตอนจะจุดให้ไฟติดนั้นแสนลำบาก ต้องคอยหาถ่านก้อนเล็กมาเติม มือก็ต้องคอยพัดให้ไฟติด ก็เหมือนกับตอนเริ่มต้นธุรกิจ อะไรก็ยากไปหมด การทำงาน การใช้ชีวิต นั้นมี “สูตร” แต่ไม่มี “สูตรทำเร็จ” ที่ทำตามได้เป๊ะๆแล้วเพอร์เฟ็คเหมือนเค้า แต่ต้อง กะ กะ เอาว่าสูตรที่เรากำลังทำ ใช้กับชีวิตนี้ต้องประมาณไหน…

ให้โอกาสกับสิ่งที่เราไม่รู้ ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 16

ไม่แปลกที่เรามักชอบด่วนสรุป และตัดสินเป็นประจำ ผมยอมรับว่าผมเองก็เป็นหนึ่งคนในแบบที่ว่ามา จนลูกน้องบอกว่า “พี่อย่ารีบด่วนสรุปดิ ฟังให้จบก่อน” ครับ โดนลูกน้องดุ หัวหน้าที่ดีต้องปรับปรุง จากนั้นมาเวลาน้องคนนี้จะพูดอะไร แม้ในใจผมจะรีบด่วนสรุปด้วยความเคยชิน แต่ก็ตั้งใจฟังจนจบมากขึ้น และก็พบว่าในสรุปแล้วมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ผมสรุปในใจทุกครั้งไปนี่นา เจียง เจ๋อ หมิน อดีตประธานาธิบดีจีนบอกว่า ความรู้ในโลกนี้มีอยู่เพียงสองอย่าง รู้ว่ารู้ กับ รู้ว่าไม่รู้ แต่ยังมีอีกหนึ่ง รู้ ที่น่ากลัวที่สุดครับ คือ “คิดว่ารู้” ทั้งที่จริงไม่รู้ เพราะรีบด่วนสรุปตัดสินไป จนพลาดที่จะได้รู้อะไรใหม่ๆ เหมือนเรื่องแก้วหนึ่งใบ…

ฟายน์แมน อัจฉริยะโลกฟิสิกส์ Surely you’re joking Mr.Feynman

ฟายน์แมนคนนี้ คงไม่ต้องบอกว่าอัจฉริยะขนาดไหน เพราะมีรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์เป็นเครื่องยืนยัน แต่ที่สำคัญยังเป็นอัจฉริยะในด้านการอำ และการกวนคนรอบตัวอีกด้วย หนังสือเล่มนี้เลยไม่ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับทฤษฎีพลศาสตร์ไฟฟ้าควอนตัม ซึ่งนำไปสู่รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี 1965 ที่ทำให้เค้าโด่งดังซักเท่าไหร่ แต่กลับเต็มไปด้วยเรื่องราวในชีวิตของเค้า กับวีรกรรมสุดกวนที่อ่านไปยิ้มไป หัวเราะไป ได้ไม่น่าเชื่อ สารภาพตรงๆผมอ่านแล้วขำในร้านกาแฟ และรถไฟฟ้าก็หลายครั้ง ส่วนครั้งไหนที่พอรู้ตัวหน่อยผมจะอมยิ้มเพราะกลั้นขำไว้ในใจ กลัวคนหาว่าผมบ้าที่อ่านหนังสือชีวประวัติของนักฟิสิกส์แล้วขำเหมือนอ่านขายหัวเราะ ทั้งที่ฟายน์แมน ชายผู้นี่เป็นส่วนหนึ่งของทีมนักวิทยาศาสตร์สำคัญที่ทำให้อเมริกาสร้างระเบิดปรมาณูได้สำเร็จ จนพลิกเอาชนะสงครามโลกครั้งที่สองได้ ชายผู้เคยหลงไหลบราซิล จนต้องขอลางานประจำเป็นปี เพื่อไปสอนวิทยาศาสตร์ฟิสิกส์ให้กับเด็กๆชาวบราซิลหลายต่อหลายครั้ง และก็กล้าพูดวิจารณ์ออกสื่อต่อหน้าผู้คนมากมายในวันส่งท้ายการสอนของเค้าว่า การศึกษาที่บราซิลนั้นล้มเหลวขนาดไหน เพราะที่นั่นสอนให้เด็กท่องจำตำรา โดยไม่สอนให้เกิดความเข้าใจที่แท้จริงของการเรียน และยังไม่กระตุ้นให้เด็กเกิดคำถามกับตำราเรียน หรือผู้สอนอีกด้วย อ่านดูแล้วคุ้นๆเหมือนการศึกษาบ้านเรายังไงยังงั้น…