ล้ม ลุก เรียน รู้ Fail and Learn ธนา เธียรอัจฉริยะ

หนังสือ ล้มลุกเรียนรู้ Fail and Learn เล่มนี้เป็นหนังสือที่ดีมาก เพราะกลั่นออกมาจากประสบการณ์ตรงของพี่โจ้ ธนา เธียรอัจฉริยะ อดีตแม่ทัพใหญ่ดูแลด้านการตลาดของ Dtac และวันนี้พี่โจ้มาเป็น CMO ของ SCB ทำให้ SCB กลายเป็นธนาคารที่ดูเข้ากับยุคสมัย และก็เต็มไปด้วยนวัตกรรมใหม่ๆ มากมาย หนังสือเล่มนี้ทำให้ผมนึกถึงประโยคหนึ่งแต่ขอนำมาต่อยอดไปอีกนิดว่า คนฉลาดเรียนรู้จากความผิดพลาด แต่คนฉลาดยิ่งกว่าจะเรียนรู้จากประสบการณ์คนอื่น นั่นหมายความว่าหนังสือเล่มนี้เต็มไปด้วยประสบการณ์ที่หาได้ยากยิ่งที่คนทั่วไปจะได้พบเจอ และก็เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องพบเจอในการใช้ชีวิตไม่มากก็น้อยอยู่ดี ดังนั้นการได้อ่านหนังสือ ล้มลุกเรียนรู้ ของพี่โจ้ ธนา เธียรอัจฉริยะ…

ให้โอกาสกับสิ่งที่เราไม่รู้ ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 16

ไม่แปลกที่เรามักชอบด่วนสรุป และตัดสินเป็นประจำ ผมยอมรับว่าผมเองก็เป็นหนึ่งคนในแบบที่ว่ามา จนลูกน้องบอกว่า “พี่อย่ารีบด่วนสรุปดิ ฟังให้จบก่อน” ครับ โดนลูกน้องดุ หัวหน้าที่ดีต้องปรับปรุง จากนั้นมาเวลาน้องคนนี้จะพูดอะไร แม้ในใจผมจะรีบด่วนสรุปด้วยความเคยชิน แต่ก็ตั้งใจฟังจนจบมากขึ้น และก็พบว่าในสรุปแล้วมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ผมสรุปในใจทุกครั้งไปนี่นา เจียง เจ๋อ หมิน อดีตประธานาธิบดีจีนบอกว่า ความรู้ในโลกนี้มีอยู่เพียงสองอย่าง รู้ว่ารู้ กับ รู้ว่าไม่รู้ แต่ยังมีอีกหนึ่ง รู้ ที่น่ากลัวที่สุดครับ คือ “คิดว่ารู้” ทั้งที่จริงไม่รู้ เพราะรีบด่วนสรุปตัดสินไป จนพลาดที่จะได้รู้อะไรใหม่ๆ เหมือนเรื่องแก้วหนึ่งใบ…

พลิกมุมคิดชีวิตเปลี่ยน, ฟาสต์ฟู้ธุรกิจ 8

เรื่องเดียวกัน ของชิ้นเดียวกัน ปัญหาเดียวกัน พอเราได้พลิกมองอีกมุม เราก็เห็นอะไรที่เปลี่ยนไป จากปัญหาที่เป็นปัญหา พอมองอีกคนมองจากอีกมุม กลายเป็นโอกาสซะงั้น เหมือนตอนเรียนเรื่อง “มุม” สมัยประถม ที่บอกว่า “มุม” เกิดจากเส้นตรงสองเส้นที่ปลายชนกัน มองด้านนึงเห็นมุมแหลม แต่มองอีกทีก็มีมุมป้าน โชคดีว่าโจทย์ชีวิตไม่เหมือนโจทย์คณิตศาสตร์ ที่บังคับให้วัดมุมใดมุมหนึ่งเท่านั้น เหมือนผู้ก่อตั้ง แดวู บริษัทเกาหลีชื่อดัง ที่มองคนละมุมกับนักลงทุนส่วนใหญ่กับประเทศซูดาน คิม วู ซอง คนนี้มีคติว่า “ทุกครั้งที่คนอื่นเริ่มคิดถึงความเป็นไปไม่ได้ ผมจะเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้” เลยเลือกลงทุนสร้างโรงงานยางรถยนต์แห่งแรกในซูดาน ทั้งที่ใครๆก็บอกเหมือนกันว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรอด…

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 17, ความหวังไม่เห็นไม่ใช่ไม่มี

“ความหวังเปรียบเสมืองพระเครื่องทางใจ” คุณหนุ่มเมืองจันท์เปรียบเทียบไว้ได้น่าสนใจ สำหรับผม “ความหวัง” เป็นเหมือนการให้กำลังใจตัวเองนิดๆ หลอกตัวเองหน่อยๆ แต่เป็นการหลอกแบบ White lie คือหลอกตัวเองในแง่ดีว่าวันพรุ่งนี้จะดีกว่าวันนี้ หรือเรื่องดีๆกำลังจะตามมา แต่พอกลับมาคิดย้อนดู “ความหวัง” ก็ไม่ใช่การหลอกตัวเองในแง่ดีเสมอไปซะทีเดียว และไม่ได้ถึงขั้น “โลกสวย” เหมือนที่ชอบแดกดันกัน แต่ความหวัง ในแง่นึงก็เหมือนความจริง อย่างเวลาที่เราเจอเรื่องร้ายๆ โดยเฉพาะเรื่องที่ร้ายแรงและหนักหนามากๆในชีวิตเรา เรามักจะคิดว่าเราคงผ่านมันไปไม่ได้ มันคงไม่หายไปไหน หรือที่แย่ที่สุดคือเราเผลอคิดไปว่านี่เรื่องร้ายนี่เป็นเรื่องถาวรของชีวิตแล้ว แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครในโลกนี้หรอกที่จะเป็นคนที่จะเจอแต่เรื่องร้ายๆได้ทั้งชีวิต เพราะร้ายและดีคือส่วนผสมของชีวิตที่สลับกันมาเสมอ เหมือนเมื่อมีกลางคืนที่มืดมิด ยังไงก็ต้องมีกลางวันที่เจิดจ้าตามมา ถ้ากลางคืนคือความโชคร้ายในชีวิตเรา…