ยังคงเป็นหนังสือที่ให้ข้อคิดในเรื่องธุรกิจ การตลาด และชีวิต ที่ดีเหมือนเดิม ขนาดว่าเขียนมาเป็นสิบปีเพิ่งหยิบมาอ่านวันนี้ก็ยังได้อะไรใหม่ๆเสมอ
ในแง่ข้อคิดของชีวิต เช่น ฝนตกเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเคย
หนุ่มเมืองจันท์เล่าว่าครั้งนึงไปเดินป่าเขาใหญ่แล้วเจอฝนเทจากฟ้า ทำให้ต้องรีบเดินหาที่หลบกำบังฝน แต่เดินเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอไม้ใหญ่ที่พอจะบังฝนได้ ในเมื่อหนีปัญหาไม่ได้ก็คิดให้สนุกกับปัญหาเลย
คิดถึงตอนเป็นเด็กที่เคยสนุกกับการเล่นน้ำฝน แล้วทำไมวันนี้จะสนุกกับน้ำฝนเหมือนเดิมไม่ได้
จากที่วิ่งหนีฝน กลายเป็นวิ่งเข้าหาความสนุกกับฝน
จากปัญหาที่เคยเป็นทุกข์ กลายเป็นโอกาสที่กลายเป็นสุข
บางทีการแก้ปัญหาบางเรื่อง ก็แค่เปลี่ยนมุมมองเท่านั้นเองครับ
บริษัทรถทัวร์ที่เอาใจใส่ลูกค้าผู้หญิง
บางคนที่เคยนั่งรถทัวร์อาจสงสัยเวลาจองตั๋วว่า คนขายจะถามชื่อคนนั่งไปทำไม ที่ต้องถามเพราะคนจัดที่นั่งจะได้รู้ว่าที่ไหนผู้ชาย ที่ไหนผู้หญิง แล้วทีนี้เค้าก็จะจัดที่นั่งให้ผู้ชายได้นั่งกับผู้ชาย และผู้หญิงได้นั่งกับผู้หญิง เพื่อความอุ่นใจปลอดภัยของผู้หญิงที่จะได้ขึ้นรถทัวร์
ดูเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับผู้ชาย แต่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผู้หญิงนะครับ
รู้แบบนี้คราวหน้าผู้ชายคนไหนจองตั๋วรถทัวร์ ถ้าอยากนั่งใกล้สุภาพสตรีก็ให้ตีเนียนบอกชื่อผู้หญิงแล้วอ้างว่าจองให้น้องสาวนะครับ
สมชาย ดีลเลอร์รายใหญ่ของโตโยต้าอุบล และใหญ่ที่สุดในอาเซียน ที่มองเห็นปัญหาแล้วรีบฉวยโอกาสเพิ่มยอดขาย
ตอนสมชายถูกส่งไปเป็นตัวแทนสาขายโสธร เนื่องจากยอดขายสาขานี้ไม่ดีเลย สมชายพบว่าชาวบ้านอยากออกรถใหม่กับโตโยต้า แต่ติดปัญหาว่าต้องขายรถเก่าให้ออกก่อน ถ้ายังขายไม่ออกก็ไม่ได้ออกรถใหม่
สมชายเลยชวนเต้นท์รถมือสองมาใกล้ๆ เพื่อตีราคาพิเศษให้เอามาซื้อกับโชว์รูมโตโยต้าของตัวเอง ผลคือชาวบ้านที่อยากได้รถใหม่ขายรถเก่าออกเร็ว ยอดขายก็พุ่งพรวดๆ มันฟังดูง่ายๆแบบนี้เลยครับ
ปัญหาบางอย่างที่แก้ไม่ได้ไม่ใช่ว่ายาก แต่อาจเป็นเพราะยังแก้ไม่ตรงจุด หาจุดให้เจอก่อนค่อยลงมือแก้ รับรองง่ายขึ้นเยอะเลย
ดวงฤทธิ์ บุนนาค ให้ข้อคิดจากประสบการณ์ว่า การจะประสบความสำเร็จได้ไม่ได้มาจากแค่ความเก่ง แต่มาจากความอดทน
ความเก่งทำให้เราไปได้เร็ว แต่ความอดทนทำให้เราไปได้ไกล
ชีวิตไม่ใช่การวิ่งผลัด หรือวิ่งร้อยเมตร แต่เป็นการวิ่งยาวๆแบบมาราธอน วิ่งกันทั้งชีวิต ดังนั้นการวิ่งเร็วอาจทำให้ไปได้ไกลในช่วงแรก แต่ถ้าขาดความอดทนก็จะแผ่วปลายหรือกลางทางได้ง่ายๆ
และต้องอดทนกับความล้มเหลว อย่ามองความล้มเหลวคือตราบาปหรือสิ่งน่ารังเกียจ แต่ให้มองเป็น “บทเรียน” ให้เรียนรู้ ไม่ว่จะสำเร็จหรือล้มเหลว ล้วนมีเรื่องให้เรียนรู้ทั้งนั้น
ใครจะรู้ว่างานแรกของบริษัทดวงฤทธิ์ บุนนาค คือการออกแบบ “ส้วม” ในค่าจ้าง 30,000 บาท ไม่ใช่ตึกราคาหมื่นล้านพันล้านอย่างทุกวันนี้
แม้แต่การออกแบบ “ส้วม” ก็ยังมีอะไรให้เรียนรู้
หรือตัวอย่างดัชนีวัดความสำเร็จ หรือความดัง ของสินค้าอย่างพวกเสื้อผ้า หรือเฟอร์นิเจอร์ ถ้าอยากรู้ว่าของเราดังจริงมั้ย ให้ไปดูตามตลาดนัดหรือสวนจตุจักร ถ้าถูกก๊อปก็แสดงว่าเริ่มดังแล้ว
ฉะนั้นพ่อค้าแม่ขาย ถ้าคุณกำลังถูกก๊อปอย่าเสียใจไป ให้มองเป็นโอกาสที่ดีในการขายของแท้ที่แพงขึ้นได้นะครับ
บิวติ ดริ้งค์ แค่เปลี่ยนแพคยอดขายก็เพิ่ม
เพราะเจ้าของสังเกตุว่าจะรวยหรือจนก็อยากกินของที่ดูดีจากเดิมแพคเกจ บิวติ ดริ้งค์ เคยเฉยๆไม่ชัดเจนว่าเป็นใครแต่พอปรับแพคเกจใหม่มีลวดลายพริ้วๆ ขวดทรงเหลี่ยม ดูปุ๊บรู้ปั๊บว่าขายผู้หญิง
เมื่อทำตัวชัดเจน ยอดขายก็ตามมา จากที่เคยจะโดนถอดออกจากชั้นวางในเซเว่น กลายเป็นขายดีที่สุดในบรรดาสินค้าประเภทนี้
แล้วพอขายดีจนฝรั่งต้องขอเอาไปขาย
นักธุรกิจชาวอิสราเอลสนใจเอา บิวติ ดริ้งค์ ไปขายในประเทศตัวเอง แต่กลับพบว่าคนไม่ค่อยนิยมเพราะข้อความเดียว “Made in Thailand”
จากค่านิยมชาวอิสราเอลที่ชอบของผลิตจากยุโรปมาก จนเชื่อว่าอะไรก็ตามที่มาจากยุโรปคือของดี ต่างก็พยายามหาทางออกว่าจะทำยังไงให้กลายเป็น Made in Europe เพื่อให้คนเปิดใจซื้อและขายดีเหมือนเมืองไทย
แต่สินค้าผลิตในไทยส่งออกไปจะให้ไปตีตราว่าผลิตที่อื่นก็ไม่ได้ แต่สุดท้ายทุกปัญหาย่อมมีทางออก ในเมื่อตีตราว่าผลิตในยุโรปไม่ได้ งั้นก็สร้างบริษัทใหม่ขึ้นมานำเข้า บิวติ ดริ้งค์ โดยเฉพาะ เพื่อแก้ปัญหา
บริษัทที่นำเข้าสินค้าไทยไปขายในอิสราเอลนี้ชื่อว่า “Made in Europe” แล้วให้ made in thailand ตัวเล็กๆ
ปัญหาคือโอกาสของคนที่ไม่หยุดคิด และไม่ยอมแพ้จริงๆครับ
และหนุ่มเมืองจันท์ ก็ไม่หยุดสรรหาแง่คิดดีๆมาเขียนในฟาสต์ฟู้ดธุรกิจซักที เห็นทีต้องตามซื้อตามอ่านกันไปอีกนาน
อ่านแล้วเล่า เล่มที่ 63 ของปี 2018
สนุกคิดแล้วบิดขี้เกียจ
ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 14
หนุ่มเมืองจันท์ เขียน
สำนักพิมพ์มติชน
20180519
