แพ้ได้แต่ไม่ยอม, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 9

เป็นหนังสือที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของการ “ยอมรับ” แต่ “ไม่ยอมแพ้” ทั้งในแง่ชีวิต และธุรกิจ เพื่อให้เติบโตต่อไปได้ ไม่ยอมแพ้ จากความพ่ายแพ้ในวันนี้ ดิ้นรนต่อสู้เพื่อโอกาสใหม่ๆที่จะมาถึง ว่ากันว่าคนที่โชคดีจนประสบความสำเร็จ คือคนที่ต่อสู้เพื่อรอวันที่โอกาสมาถึง ถ้าไม่เตรียมพร้อมรอรับโชคดี ก็ไม่สามารถคว้าโชคดีนั้นไว้ได้ทัน เหมือนเรื่องของจาพนม นักแสดงไทยชื่อดังโกอินเตอร์ ได้แสดงร่วมกับนักแสดงดังระดับโลก ในหนังระดับโลกมาแล้วหลายเรื่อง ทั้ง Fast and Furious หรือ xXx ภาคล่าสุด จาพนมบอกว่า เค้าโชคดีที่เกิดมาจน เพราะความจนทำให้เค้าต้องอดทนมากกว่าใครๆ อดทนจนมีโอกาสทำหนังของตัวเอง อดทนจนได้รับโอกาสมากมาย…

เหยียบโลกไว้ ไม่ต้องแบก, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 7

ส่วนใหญ่เราเครียดก็เพราะชีวิตมี “ปัญหา” แต่เราก็มักจะลืมกันไปว่า “ปัญหา” นั้นเป็นเรื่อง “ปกติของชีวิต” ถ้าชีวิตไม่มีปัญหา ก็เปรียบเหมือนหมาที่ไม่มีเห็บหมัดให้ต้องเกา แล้วหมาแบบนั้นมันมีที่ไหนในโลกกันล่ะครับ เพราะเรายังมีชีวิต เราจึงต้องมีปัญหาแวะเวียนมาหาอยู่เรื่อยๆ มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่จะมอง แต่ไม่ว่ารวยล้นฟ้าหรือยากจนข้นแค้น ต่างก็มีปัญหาของตัวเองกันทั้งนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าคำว่า “ปัญหา” บังเอิญถ้าลองสลับคำก็จะกลายเป็นคำว่า “หาปัญ” หาปัญ..ญา มาแล้วปัญหาก็จะถูกลบหายไป คิดไปคิดมาเหมือนสมการคณิตศาสตร์ยังไงยังงั้น ถ้ามี “ปัญหา” ก็ “หาปัญญา” มาลบออก แล้วปัญหาก็จะหมดไป ถ้าเป็นเรื่องทางธุรกิจ ก็เหมือนตอน SCG…

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 17, ความหวังไม่เห็นไม่ใช่ไม่มี

“ความหวังเปรียบเสมืองพระเครื่องทางใจ” คุณหนุ่มเมืองจันท์เปรียบเทียบไว้ได้น่าสนใจ สำหรับผม “ความหวัง” เป็นเหมือนการให้กำลังใจตัวเองนิดๆ หลอกตัวเองหน่อยๆ แต่เป็นการหลอกแบบ White lie คือหลอกตัวเองในแง่ดีว่าวันพรุ่งนี้จะดีกว่าวันนี้ หรือเรื่องดีๆกำลังจะตามมา แต่พอกลับมาคิดย้อนดู “ความหวัง” ก็ไม่ใช่การหลอกตัวเองในแง่ดีเสมอไปซะทีเดียว และไม่ได้ถึงขั้น “โลกสวย” เหมือนที่ชอบแดกดันกัน แต่ความหวัง ในแง่นึงก็เหมือนความจริง อย่างเวลาที่เราเจอเรื่องร้ายๆ โดยเฉพาะเรื่องที่ร้ายแรงและหนักหนามากๆในชีวิตเรา เรามักจะคิดว่าเราคงผ่านมันไปไม่ได้ มันคงไม่หายไปไหน หรือที่แย่ที่สุดคือเราเผลอคิดไปว่านี่เรื่องร้ายนี่เป็นเรื่องถาวรของชีวิตแล้ว แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครในโลกนี้หรอกที่จะเป็นคนที่จะเจอแต่เรื่องร้ายๆได้ทั้งชีวิต เพราะร้ายและดีคือส่วนผสมของชีวิตที่สลับกันมาเสมอ เหมือนเมื่อมีกลางคืนที่มืดมิด ยังไงก็ต้องมีกลางวันที่เจิดจ้าตามมา ถ้ากลางคืนคือความโชคร้ายในชีวิตเรา…