ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 1

ผมเริ่มจากอ่านเล่มหลังๆของคุณหนุ่มเมืองจันท์ พอได้ลองมาอ่านเล่มแรกของแกก็เลยรู้สึกว่าสำนวนสำเนียงการเขียนเปลี่ยนไปพอสมควร แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือ “สาระ” และความ “ตลก” ต้องบอกว่าเป็นหนังสือไม่กี่เล่มที่ทำให้ผมต้องกลั้นขำเวลาอ่านบนรถไฟฟ้าตอนเช้าไปทำงาน แถมบางตอนก็ขำมากจนต้องกลับมานั่งอ่านใหม่ที่บ้านหรือร้านกาแฟ จะได้ปล่อยก๊ากได้เต็มที่ แค่อ่านไม่กี่เล่มก็รู้ว่าคุณหนุ่มเมืองจันท์เป็นคนที่เขียนเล่าเรื่องมุขตลกได้ดีมากๆ ด้วยการเล่นกับความคาดหวังของคนแล้วก็หักมุมตบก๊ากเต็มๆ แถม “สาระ” ที่ได้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องจากไหนไกล กลับเป็นเรื่องราวของนักธุรกิจหรือคนดังคนไทยที่ไกล้ตัว จุดนี้แหละที่ผมว่าน่าสนใจ เพราะหนังสือส่วนใหญ่ที่ผมอ่านมักจะเป็นหนังสือแปล ทำให้เรื่องราวส่วนใหญ่แม้จะเป็นเรื่องที่ดี เป็นเรื่องที่จริง เป็นเรื่องผ่านประสบการณ์ตรง แต่ก็ยังมีระยะห่างความไกลตัวอยู่บ้าง แต่กับเรื่องเล่าของคุณหนุ่มเมืองจันท์กลับเป็นเรื่องไกล้ตัวมากมายที่นึกไม่ค่อยถึง เช่นธุรกิจของเจ้าสัวซีพี หรือเจ้าสัวเจริญเจ้าของไทยเบฟ (เบียร์ช้าง) ที่ดูจะมีหลายตอนในเล่มเหมือนกัน แต่กลับมีหลายแง่มุมมาเล่าถ่ายทอดได้น่าติดตามตลอด และก็ตบด้วยมุขตลกทุกตอนเหมือนเดิม ถ้าใครที่ชอบอ่านเอาสาระแบบไม่ซีเรียนนัก แถมยังได้ความตลกอารมณ์ขันแบบสมาร์ทๆ…