สรุปหนังสือ Osho Tao the pathless path เต๋า วิถีที่ไร้เส้นทางเล่มนี้ ขอเริ่มต้นจากปกหลังที่เขียนว่า
เต๋า หมายถึงวิถีทาง เป็นทางที่คล้ายกับนกที่บินไปบนท้องฟ้า มันไม่ได้ทิ้งร่องรอยหรือเครื่องหมายใดๆไว้เลย นกบินไปโดยไม่มีร่องรอยใดๆ ไม่มีใครสามารถจะตามมันไปได้ ดังนั้นทางนี้จึงเป็นวิถีทางที่ไม่มีเส้นทาง มันไม่ใช่เส้นทางที่มีไว้พร้อมให้ท่านก้าวตามไป ท่านจะต้องหามันให้เจอ และจะต้องหามันในวิถีทางของท่านเอง ท่านจะไม่สามารถใช้เส้นทางของคนอื่นได้
จะว่าไปในเล่มนี้ Osho บอกประมาณว่าอย่ายึดติดกับแบบแผนหรือวิธีการใดๆ ศาสนานั้นยึดถือคัมภีร์มากเกินไป แต่ละคนไม่สามารถเดินตามเส้นทางของคนอื่นได้อย่างเต็ม 100% เราสามารถเดินไปตามเส้นทางของเราที่แตกต่างกันแต่ยังสามารถไปบรรจบสู่จุดหมายปลายทางเดียวกันได้
เต๋า คือการยอมรับความเป็นธรรมชาติทั้งหมด ไม่ต่อต้านและไม่พยายามใดๆที่เป็นการฝืนธรรมชาติ มาอย่างไรไปอย่างนั้น ให้ตัวเองเป็นเพียงสื่อกลางของธรรมชาติเท่านั้น อย่าเอาอัตตาหรือความคิดมาเป็นกำแพงฝืนธรรมชาติ จะว่าจงทำตัวเป็นเหมือนสายลมที่เพียงแค่พัดผ่านแต่ไม่ได้หยุดอยู่ที่ใดที่หนึ่ง ถ้าเป็นลมที่ถูกสร้างขึ้นแบบไม่เป็นธรรมชาติเราจะไม่ค่อยรู้สึกสดชื่นกับลมนั้นเท่าใดนัก นึกถึงพัดลมก็ได้ ต่อให้เราเปิดเบอร์ 3 เราก็ไม่ยักกะค่อยหายร้อนเหมือนลมเบาๆที่พัดผ่านมาตามธรรมชาติ ที่เพียงแค่วูบเดียวก็ทำให้ความร้อนเราหายไปทันใด
เล่าจื้อ คือผู้ที่พบวิถีแห่งเต๋า จะว่าเป็นคนละขั้วกับขงจื้อเลยก็ว่าได้ เพราะเต๋าว่าด้วยการอยู่อย่างธรรมชาติ ไร้กฏระเบียบ ให้ทุกอย่างเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น ไม่ใช่แบบขงจื้อที่เป็นนักปกครองชื่อดังของจีนในสมัยโบราณ ที่สร้างกฏระเบียบการปกครองขึ้นมาเพื่อให้สังคมสงบสุข จนเป็นที่ยอมรับของเหล่านักปกครองทั้งหลาย
เต๋า นั้นจะว่าไปก็เหมือนศาสนาหรือหลักของคนจน ชาวบ้าน ผู้ที่ต้องการที่จะมีชีวิตที่ธรรมดาไม่โดดเด่น คนละขั้วกับขงจื๊อ เต๋าไม่ต้องการให้ใครโดดเด่นเหนือกว่าใคร เพราะถ้ามีเหนือกว่าแสดงว่าต้องมีต่ำกว่า เต๋า คือการให้คนเป็นตัวของตัวเอง เป็นอย่างที่ตัวเองเป็นไปตามธรรมชาติให้เต็มที่ โดยไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร เราแค่เป็นเรา เขาแค่เป็นเขา ไม่มีผิด ไม่มีถูก เราต่างมีชีวิตที่ต่างกันแต่ทุกชีวิตนั้นมีจุดหมายปลายทางเดียวกันคือความตาย
ถ้าจะบอกว่าเต๋าเป็นพวกสุขนิยมก็ไม่ผิดนัก เพราะ เต๋า จะบอกให้คนนั้นใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกขณะ ไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรก็สามารถสุขได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งภายนอกให้ตัวเองมีความสุข เพราะนั่นไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง นั่นคือทาสไม่ใช่ความสุข
นิทานของเต๋าในเล่มนี้หลายเรื่องให้ข้อคิดที่ดีมาก พูดถึงเรื่องของปัญญาชั่วขณะที่ไม่ยึดติดกับความรู้เดิม ชีวิตต้องปรับตัวอยู่เรื่อยๆตามธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา เรามักจะยึดติดกับสิ่งเดิมๆที่เคยชินจนไม่คุ้นเคยกับการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์
ถ้าถามว่าสรุปแล้วอ่านเล่มนี้จบแล้วได้อะไร ก็ต้องบอกว่าได้รู้ว่าเราควรปล่อยให้ชีวิตได้เป็นอย่างที่มันควรจะเป็น ไม่ต้องฝืนกับชีวิตให้มากนัก เต๋าไม่ใช่การโดดเดี่ยวหนีชีวิตความวุ่นวายไปอยู่ในป่า แต่เป็นการที่ยังสามารถเป็นตัวเองได้แม้จะอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย
ถ้าจะบอกว่า เต๋า เป็นพวกโลกส่วนตัวสูงก็ไม่ผิดนัก แต่ถ้าโลกส่วนตัวที่สูงนั้นทำให้เจ้าตัวมีความสุขโดยไม่ได้ไปบังคับใครให้เดือดร้อน แล้วอย่างนั้นมันจะผิดอะไรที่จะมีโลกส่วนตัวในแบบเต๋า
อ่านแล้วเล่า
สรุปหนังสือ Osho Tao the pathless path เต๋า วิถีที่ไร้เส้นทาง
Osho เขียน
ประพนธ์ ผาสุขยืด แปลและเรียบเรียง
สำนักพิมพ์ Freemind
อ่านเมื่อ 2018 07 17
อ่านสรุปหนังสือของ Osho เล่มอื่นเพิ่มเติม https://www.summaread.net/category/osho/
สนใจสั่งซื้อได้ที่ http://bit.ly/2MgWRMe