คิดใหญ่เริ่มให้เล็ก, ธุรกิจพอดีคำ ฉบับที่ 2

ธุรกิจยักษ์ใหญ่ทั้งหลายในโลกที่เราคุ้นตากันวันนี้ ไม่ว่าจะ Facebook แพลตฟอร์มที่มีคนใช้งานมากที่สุดในโลก Uber บริษัทแท็กซี่ที่ใหญ่ที่สุดในโลก Airbnb ผู้ให้บริการห้องพักที่ใหญ่ที่สุดในโลก หรือ Samsung บริษัทที่มีสัดส่วนยอดขายโทรศัพท์มือถือสูงที่สุดในโลก ครั้งนึงเมื่อเริ่มก่อตั้ง บริษัทเหล่านี้ล้วนเริ่มจากอะไรที่เล็กๆไม่เกินแรงคนๆนึงจะทำได้ทั้งนั้น Samsung เริ่มจากขายปลาตากแห้ง Facebook เริ่มจากเว็บเล็กๆสำหรับเด็กมหาลัยนึงเท่านั้น Airbnb เกิดจากการอยากแบ่งเตียงให้คนที่มาเทศกาลงานออกแบบนอน เพื่อหาเงินเล็กน้อยเข้ากระเป๋า ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งๆไม่ว่าใครก็เริ่มทำได้เหมือนกัน หนังสือเล่มนี้ก็เต็มไปด้วยเรื่องราวประมาณที่ว่าแหละครับ ผมขอหยิบบางช่วงบางตอนในเล่มที่เห็นว่าน่าสนใจมาเล่าสรุปให้ฟังก็แล้วกัน เราเลิกเล่นเฟซบุ๊กไม่ได้ เพราะเราอดที่จะพูดไม่ได้ สาเหตุที่คนส่วนใหญ่ยังคงเสพย์ติดเฟซบุ๊กถึงทุกวันนี้ เพราะทุกครั้งที่เราโพสแสดงความเห็นอะไรออกไป มันทำให้เรามีความสุขทุกครั้ง ไม่ใช่แค่การคิดไปเอง ไม่ใช่แค่จิตวิทยา…

จุดหมายที่ปลายเท้า, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 13

“ความมืด” รอบตัวเรา ไม่น่ากลัวเท่ากับ “ทัศนคติ” ต่อ “ความมืด” แค่ช่วงคำนำเปิดตัวก็คมแล้ว เหมือนเรื่องราวของนักธุรกิจคนหนึ่งในช่วงวิกฤติต้มยำกุ้ง จากคนที่เคยมีทรัพย์สิน 1,000 ล้าน เหลือแค่ 100 ล้าน ทำเอาเครียดหนักนอนไม่หลับเป็นเดือนๆ จนได้มาเจอกับเพื่อนนักธุรกิจอีกคนที่เมื่อก่อนเคยมีทรัพย์เกือบ 20,000 ล้าน มาวันนี้กลายเป็นมีหนี้กว่า 10,000 ล้าน พอรู้เรื่องเพื่อนเท่านี้ก็หัวเราะออก ไม่เครียดนอนหลับสบายเลย เห็นมั้ยครับว่า “ความจริง” ยังคงเหมือนเดิม คือมีทรัพย์สิน 100 ล้าน แต่ความรู้สึกต่างกันลิบลับ…

ไม่ตั้งใจแต่ทำไมจึงสุข, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่ม 12

ความสุขหรือความทุกข์ของเรา ล้วนมาจากความ “คาดหวัง” เราหวังว่าเรื่องงานจะเป็นแบบนี้ หรือเราหวังว่าชีวิตคู่จะเป็นแบบนั้น แต่พอผลลัพธ์ไม่เป็นไปตามที่คาด ความทุกข์ก็ตามมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ถ้าเราตั้ง “เส้นเกณฑ์ความคาดหวัง” เอาไว้ให้ต่ำๆหน่อย หรือถ้าเป็นไปได้ไม่คาดหวังอะไรเลย กลายเป็นว่าชีวิตกลับเต็มไปด้วยความสุขอย่างไม่น่าเชื่อ ในวันนี้ ยุคที่ “ความสุข” กลายเป็นของหายาก หรือสิ่งมีค่ายิ่งกว่าเงินทอง เรามักไม่ค่อยมีความสุข ทั้งที่เมื่อมองย้อนกลับไปซัก 5 ปีก่อน ผมคิดว่าเราส่วนใหญ่มีชีวิตที่ดีกว่าวันนั้น ไม่ว่าจะด้วยเงินเดือนที่เพิ่มขึ้นโทรศัพท์เครื่องใหม่ขึ้นอินเทอร์เน็ตที่เร็วขึ้นหรือแม้แต่เงินฝากในบัญชีที่เพิ่มขึ้น…ถ้าเงินฝากไม่เพิ่มงั้นยอดวงเงินบัตรเครดิตก็คงเพิ่มแหละ เรามีอะไรๆเยอะขึ้น แต่ทำไมความสุขถึงน้อยลง แต่หนังสือฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มนี้ยังเต็มไปด้วยข้อคิดดีๆทั้งในแง่การใช้ชีวิต และในแง่ธุรกิจเหมือนเดิม เช่น ถ้าน้ำในเหยือกเค็มเราจะทำอย่างไรให้หายเค็ม คิดง่ายๆก็มีสองทาง…

ฝันเรื่อยเรื่อยเหนื่อยก็พัก, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มที่ 11

พูดถึงความฝัน คงไม่มีใครที่ไม่มีความฝัน บางคนฝันใหญ่ บางคนเล็ก บางคนฝันใกล้ เหมือนแค่เดินไปซื้อไอศกรีมกินซักแท่งก็สุขที่ได้ทำตามฝันแล้ว บางคนฝันไกล เหมือนต้องเดินตามฝันไปอีกสามสิบปี แต่จะฝันแบบไหนก็แล้วแต่เราจะเลือก แต่ที่แน่ๆคือระหว่างทางที่กำลังตามฝันเราอาจจะเหนื่อย หนุ่มเมืองจันท์ก็เลยบอกว่าอย่าลืมหยุดพักบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะเอาแต่พัก พักไป พักมา การพักจะกลายเป็นความฝันไปได้ ในฟาสต์ฟู้ดเล่มที่ 11 ของหนุ่มเมืองจันท์นี้ ก็ยังเต็มไปด้วยเกร็ดธุรกิจ และแง่คิดดีๆมากมาย เช่น โชค บูลกุล เจ้าของฟาร์มโชคชัย บอกว่า เวลาประชุม เค้าจะบอกลูกน้องเสมอว่า ให้เริ่มต้นจาก “ผมรู้…” เริ่มจากข้อมูล…

ลงทุนแมน 1.0

เป็นหนังสือที่รวมบทความจากเพจดัง “ลงทุนแมน” ที่วันนี้(6/5/2018)มีแฟนเพจเกือบหกแสนคนไปแล้ว เรื่องราวในเพจไม่ต้องอธิบายมากเชื่อว่าหลายคนน่าจะพอรู้ เพราะแค่อ่านชื่อเพจก็เดาได้เลยว่าเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ การลงทุน และตลาดหุ้นแน่ๆ พอพูดถึงเรื่อง “การลงทุน” โดยเฉพาะ “ตลาดหุ้น” แว๊บแรกในควาามคิดผมคือ “มันต้องโคตรยุ่งยากแน่ๆ” ความคิดว่าอยากจะลองลงทุน อยากลองเล่นหุ้นน่ะมี แต่ที่ยังไม่เคยเริ่มซักทีเพราะคิดว่ามันต้องยากและวุ่นวายแน่ๆ ถ้าการลงทุนมันง่ายเหมือนเดินไปซื้อของเซเว่นได้มั้ยนะ เช่น ตกบ่ายมีเศษเงินเหลือสองร้อยนิดๆ อยากเดินเข้าไปซื้อหุ้นเซเว่นแทนซื้อขนมจีบกับชาเขียวกินจะได้มั้ย ผมเชื่อว่าถ้าการลงทุนในตลาดหุ้นมันสะดวกได้แบบนี้ ตลาดหุ้นคงเต็มไปด้วยเงินลงทุนจากคนทั่วไปแน่ๆ แต่กับเพจนี้และหนังสือเล่มนี้ต่างออกไปจากสิ่งที่ผมคิด เพราะผู้เขียนเจ้าของเพจนั้นทำให้เรื่องราวและข่าวคราวที่เกี่ยวกับบริษัทหรือการลงทุนต่างๆนั้น “ง่ายมากกกกกก” ถ้าถ้ามว่าง่ายขนาดไหน ก็เอาเป็นว่าขนาดคนไม่มีความรู้และไม่เคยลงทุนอะไรในตลาดหุ้นมาก่อนเลย พออ่านไปซักพักชักคิดอยากจะลองลงทุนกับไว้ดูบ้าง แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ร้อยสองร้อยเค้าจะรับไว้ร่วมลงทุนด้วยมั้ยนะ…

ปัญหาคือยาวิเศษ, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 10

คนส่วนใหญ่มักไม่ค่อยอยากให้มี “ปัญหา” เข้ามาในชีวิต ผมก็คนนึงแหละครับ แต่เรื่องแบบนี้มันห้ามกันได้ที่ไหน เพราะต่อให้คนที่รวยล้นฟ้า ชีวิตที่แทบจะปูด้วยกลีบกุหลาบทุกวัน ก็ยังหาทางที่จะ “ปัญหาในแบบของตัวเอง” ได้เสมอ เมื่อปัญหามักจะทำให้เราปวดหัวอยู่เสมอ แล้วทำไมฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มที่ 10 ของหนุ่มเมืองจันท์คนนี้ ถึงกล้าบอกว่า “ปัญหาคือยาวิเศษ” ล่ะ ก็เพราะในอีกด้านนึงของปัญหา ทุกครั้งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปจากชีวิตเรา เราจะต้องได้ “บทเรียน” อะไรซักอย่าง ไม่ว่าปัญหานั้นเราจะแก้มันได้หรือไม่ได้ก็ตาม เมื่อปัญหาเข้ามาให้เราได้เรียนรู้ รู้ว่าครั้งหน้าเราจะรับมือกับปัญหานี้ยังไง เพราะต่อให้เราล้มเหลวในการแก้ปัญหาครั้งนี้ อย่างนั้นเราก็ได้รู้ว่าครั้งหน้าวิธีนี้ใช้ไม่ได้ผล เหมือนที่ โทมัส อัลวา…

แพ้ได้แต่ไม่ยอม, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 9

เป็นหนังสือที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของการ “ยอมรับ” แต่ “ไม่ยอมแพ้” ทั้งในแง่ชีวิต และธุรกิจ เพื่อให้เติบโตต่อไปได้ ไม่ยอมแพ้ จากความพ่ายแพ้ในวันนี้ ดิ้นรนต่อสู้เพื่อโอกาสใหม่ๆที่จะมาถึง ว่ากันว่าคนที่โชคดีจนประสบความสำเร็จ คือคนที่ต่อสู้เพื่อรอวันที่โอกาสมาถึง ถ้าไม่เตรียมพร้อมรอรับโชคดี ก็ไม่สามารถคว้าโชคดีนั้นไว้ได้ทัน เหมือนเรื่องของจาพนม นักแสดงไทยชื่อดังโกอินเตอร์ ได้แสดงร่วมกับนักแสดงดังระดับโลก ในหนังระดับโลกมาแล้วหลายเรื่อง ทั้ง Fast and Furious หรือ xXx ภาคล่าสุด จาพนมบอกว่า เค้าโชคดีที่เกิดมาจน เพราะความจนทำให้เค้าต้องอดทนมากกว่าใครๆ อดทนจนมีโอกาสทำหนังของตัวเอง อดทนจนได้รับโอกาสมากมาย…

พลิกมุมคิดชีวิตเปลี่ยน, ฟาสต์ฟู้ธุรกิจ 8

เรื่องเดียวกัน ของชิ้นเดียวกัน ปัญหาเดียวกัน พอเราได้พลิกมองอีกมุม เราก็เห็นอะไรที่เปลี่ยนไป จากปัญหาที่เป็นปัญหา พอมองอีกคนมองจากอีกมุม กลายเป็นโอกาสซะงั้น เหมือนตอนเรียนเรื่อง “มุม” สมัยประถม ที่บอกว่า “มุม” เกิดจากเส้นตรงสองเส้นที่ปลายชนกัน มองด้านนึงเห็นมุมแหลม แต่มองอีกทีก็มีมุมป้าน โชคดีว่าโจทย์ชีวิตไม่เหมือนโจทย์คณิตศาสตร์ ที่บังคับให้วัดมุมใดมุมหนึ่งเท่านั้น เหมือนผู้ก่อตั้ง แดวู บริษัทเกาหลีชื่อดัง ที่มองคนละมุมกับนักลงทุนส่วนใหญ่กับประเทศซูดาน คิม วู ซอง คนนี้มีคติว่า “ทุกครั้งที่คนอื่นเริ่มคิดถึงความเป็นไปไม่ได้ ผมจะเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้” เลยเลือกลงทุนสร้างโรงงานยางรถยนต์แห่งแรกในซูดาน ทั้งที่ใครๆก็บอกเหมือนกันว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะรอด…

เหยียบโลกไว้ ไม่ต้องแบก, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 7

ส่วนใหญ่เราเครียดก็เพราะชีวิตมี “ปัญหา” แต่เราก็มักจะลืมกันไปว่า “ปัญหา” นั้นเป็นเรื่อง “ปกติของชีวิต” ถ้าชีวิตไม่มีปัญหา ก็เปรียบเหมือนหมาที่ไม่มีเห็บหมัดให้ต้องเกา แล้วหมาแบบนั้นมันมีที่ไหนในโลกกันล่ะครับ เพราะเรายังมีชีวิต เราจึงต้องมีปัญหาแวะเวียนมาหาอยู่เรื่อยๆ มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่จะมอง แต่ไม่ว่ารวยล้นฟ้าหรือยากจนข้นแค้น ต่างก็มีปัญหาของตัวเองกันทั้งนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าคำว่า “ปัญหา” บังเอิญถ้าลองสลับคำก็จะกลายเป็นคำว่า “หาปัญ” หาปัญ..ญา มาแล้วปัญหาก็จะถูกลบหายไป คิดไปคิดมาเหมือนสมการคณิตศาสตร์ยังไงยังงั้น ถ้ามี “ปัญหา” ก็ “หาปัญญา” มาลบออก แล้วปัญหาก็จะหมดไป ถ้าเป็นเรื่องทางธุรกิจ ก็เหมือนตอน SCG…

ชีวิตไม่ยากถ้าตั้งโจทย์ง่าย, ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ 6

สมมติถ้าเราตั้งโจทย์ให้กับชีวิตว่า “ทำอย่างไรถึงจะวิ่งจนผอมน้ำหนักลงสิบกิโลได้” กับถ้าเราตั้งอีกโจทย์ว่า “ทำอย่างไรเราถึงจะวิ่งมากขึ้นกว่าเมื่อวานได้อีก 1%” ถ้าเมื่อวานวิ่งได้ 1 กิโล วันนี้ก็วิ่งเพิ่มอีกแค่ 10 เมตร เป็น 1010 เมตร ถ้าวันนี้วิ่งได้ 1100 เมตร พรุ่งนี้ก็แค่วิ่งให้ได้ 1111 เมตร ตัวเลขดูน้อยแต่เชื่อมั้ยว่าถ้าผ่านไป 1 ปี เราจะวิ่งได้เยอะขึ้นจากวันแรกถึง 36เท่าโดยประมาณ แค่เปลี่ยนการตั้งโจทย์การวิ่ง ชีวิตก็ง่าย และมีโอกาสเป็นไปได้ขึ้นอีกเยอะ ถ้าเปลี่ยนเป็นเรื่องการทำงาน ถ้าเราตั้งโจทย์ให้กับตัวเองว่า…