Category: สำนักพิมพ์ ผีเสื้อ

จากที่ได้อ่านเล่มแรก จะเล่าให้คุณฟัง เป็นอะไรที่ประทับใจมาก ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ใช่คนที่หาหนังสือแนววรรณกรรมมาอ่านด้วยตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะคิดว่าตัวเองไม่น่าจะชอบหรืออ่านแล้วมีความอินไม่เหมือนกับหนังสือแนวความรู้ หรือที่เขียนมาจากเรื่องจริงอิงประวัติศาสตร์ แต่พอได้อ่านผลงานเขียนของ ฆอร์เฆ่ บูกาย ก็ทำให้ผมรู้สึกอยากหาหนังสือของชายคนนี้มาอ่านเพิ่มเติมอีกครั้ง แล้วก็บังเอิญมาได้เจอกับหนังสือเล่มนี้ จะเล่าเป็นเพื่อนคุณ เมื่องานหนังสือที่ผ่านมาเร็วๆ นี้ ก็เลยต้องขอหยิบติดมือแล้วรีบเอามาลัดคิวอ่านและก็พบว่าไม่ผิดหวังจริงๆ ครับ เหมือนหนังสือเล่มนี้จะเล่าเรื่องหลังจากเล่มแรกผ่านไปได้ 20 ปี (ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าจริงไหม)

สรุปหนังสือ จะเล่าให้คุณฟัง ของ ฆอร์เฆ่ บูกาย เล่มนี้ผมได้มาจากหลักสูตร DNA ตั้งแต่วันแรกที่ไปเรียน ซึ่งเป็นหนังสือที่ผมประทับใจมากที่สุดนับตั้งแต่เคยได้หนังสือมา นั่นก็เพราะพี่หนุ่ม เจ้าของร้าน Passport Bookshop เป็นคนเลือกให้ผมแบบ Personalization ด้วยตัวแกเองเลยครับ บอกตรงๆ หนังสือเล่มนี้ผมคงไม่มีทางซื้อด้วยตัวเอง เพราะส่วนตัวผมคิดเองเออเองเสมอว่าตัวเองน่าจะไม่อินกับหนังสือแนววรรณกรรม หรือเรื่องแต่งขึ้นมา

อ่านจบไปหลายวันแล้วเพิ่มได้มีเวลามีเขียนถึงหนังสือชื่อ “ปิน็อกกีโอ” ชื่อแปลแบบดั้งเดิมตามการออกเสียงแบบอิตาลี ชาติกำเนิดของผู้แต่งเรื่องนี้ หรือ พิน็อคคิโอ นิทานขื่อคุ้นปากของใครทุกคน..ผมเชื่อแบบนั้น แทบทุกคนคงรู้จักนิทานเรื่องนี้เหมือนกับตัวผมก่อนหน้านี้ว่า หุ่นกระบอกไม้ที่เกิดมีชีวิตเหมือนคนจริงๆขึ้นมา แล้วก็ชอบพูดโกหกจนจมูกยื่นจมูกยาว…แล้วไงต่อล่ะ สำหรับผมตอนแรกผมก็รู้แค่นี้แหละ ที่เหลือผมจำไม่ได้แล้ว แต่พอได้อ่านต้นฉบับก็พบว่าสนุกและมีความแยบคายในตัวเรื่องตามสมัยที่แต่งในปี ค.ศ.1881 หรือตรงกับรัชกาลที่ 5 ที่กระตุ้นให้ผู้อ่านรู้จักวิธีสอนลูกหลานให้เป็นเด็กดีรักเรียนใผ่รู้ไม่ขี้เกียจเอาแต่เล่น..เพื่อจะได้เป็นแรงงานในการพัฒนาประเทศในช่วงชาตินิยมล่าอาณานิคมกันต่อไป ตัวเรื่องที่แท้จริงของปิน็อกกีโอเป็นแบบนี้ครับ เริ่มจากปิน็อกกีโอนั้นเป็นท่อนไม้ที่มีชีวิตแต่แรกอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าช่างไม้คนนึงทำหุ่นไม้เสร็จแล้วก็ขอพรกับนางฟ้าให้หุ่นมีชีวิตเลยซักนิด

ไม่น่าเชื่อว่าคนเราจะมี “สมุด” เป็นเพื่อนได้ แต่เด็กผู้หญิงคนนึงที่ชื่อ แอนน์ แฟร้งค์ เธอมีเพื่อนรักและเพื่อนสนิทเป็นสมุดได้จริงๆ เพราะเธอและครอบครัวต้องคอยหลบซ่อนจากตำรวจ ทหารเยอรมัน หรือพวกนาซี ที่คอยกวาดล้างชาวยิวในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อย่างที่เราคุ้นกันดีในประวัติศาสตร์ครั้งนี้ที่ชาวยิวถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์โดยพวกนาซีไปหลายล้านคน เธอกับครอบครัว รวมถึงอีกหนึ่งครอบครัวชาวยิว และหมอชาวยิวอีกคนหนึ่ง รวมกันเป็น 8 คน ต้องคอยหลบซ่อนอยู่ในอาคารที่ทำงานเก่าของพ่อเธอในเมืองอัมสเตอร์ดัม