จุดหมายเดียวกัน แต่กลับมีหลายเส้นทางให้เดินไป
ถ้าเปรียบกับการเดินทาง ถ้าจุดหมายปลายทางคือเชียงใหม่ ก็มีหลายทางที่เราจะไปถึงได้ ตั้งแต่นั่งเครื่อง หรือขับรถ ถ้าสมัยก่อนอาจจะมีเดินเรือย้อนขึ้นไป แถมถ้าขับรถไปเส้นทางถนนที่จะพาเราไปถึงเชียงใหม่นั้นก็ไม่ได้มีแค่เส้นเดียว ตั้งแต่ถนนสายหลักตรงผ่านพิษณุโลก หรือจะไปทางจังหวัดตาก ยังไม่นับทางเล็กทางน้อยที่จะพาเราไปถึงเชียงใหม่ปลายทางของเราได้เหมือนกัน
ชีวิตก็เหมือนกัน จุดหมายปลายทางเดียวกัน แต่กลับมีเส้นทางมากมายให้เราเลือกเดิน บางคนจุดหมายปลายทางคือความร่ำรวย ก็มีตั้งแต่เป็นผู้บริหารเงินเดือนหลายแสน หรือจะเป็นเจ้าของธุรกิจเงินหมุนเวียนหลายล้าน หรือบางคนจะเลือกทางลัดเล็กๆอย่างเล่นหวย หรือบางคนอาจจะเลือกทางลัดที่เสี่ยงหนักๆขายยาผิดกฏหมาย แต่ทุกทางนั้นล้วนมาจากการ “เลือก” ของแต่ละคนที่แตกต่างกัน
ก็เพราะชีวิตก็คือการเลือก แม้กระทั่งไม่เลือกก็ยังนับว่าเป็นการเลือกที่จะไม่เลือกเหมือนกัน
ดังนั้นฟาสต์ฟู้ธุรกิจเล่มที่ 26 ของคุณหนุ่มเมืองจันท์นี้ จะเต็มไปด้วยบทความถ่ายทอดเรื่องราวที่เต็มไปด้วยทางเลือก ทั้งจากชีวิตบุคคลสำคัญในบ้านเรา หรือบุคคลสำคัญในต่างแดนระดับโลก และยังมีเรื่องราวของคนธรรมที่ผมไม่รู้จัก แม้แต่เรื่องราวของคุณหนุ่มเมืองจันท์เองที่ “เลือก” ยุติการทำรายการทีวีของแกไป เพื่อจะเอา “เวลา” กลับคืนมา
เหมือนคำเท่ห์ๆที่เค้าว่ากันว่า “เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้” ให้ตาย…นึกว่าโฆษณาเหล้าสมัยก่อน เท่ห์ชะมัด
อ่านหนังสือคุณหนุ่มเมืองจันท์หลายเล่มติด รู้สึกติดสำเนียงแกมาไม่รู้ตัว เอาเถอะเรามันยังเด็ก(แม้จะเลข3ไปแล้ว) ก็ต้องมีไอดอลเพื่อให้เลียนแบบเป็นธรรมดา
วันนี้เลือกที่จะเลียนแบบ วันหน้าก็จะได้เลือกที่จะเป็นตัวเองได้ถูก เพราะไม่มีใครรู้จักตัวเองมาตั้งแต่เกิดหรอก ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร หรือมีสไตล์แบบไหน ทุกอย่างมันต้องผ่านการเรียนรู้ ผ่านการเลือกและขัดเกลาด้วยการเวลา
ผมขอเล่าช่วงหนึ่งของบทหนึ่งในเล่มที่ผมชอบมาก จนต้องหยิบสมุดมาจดเก็บไว้ เพราะถ้าจำอย่างเดียวผมจะจำไม่แม่น แต่ถ้าได้เขียนมันลงไปผมจะจำได้แม่นกว่า ประหนึ่งว่าได้สลักลงบนสมองด้วยลายมือไก่เขี่ยของผม
ว่าด้วยเรื่องของ “ทางที่ไม่เสี่ยง”
เป็นเรื่องเล่าสั้นๆที่ถามว่า ถ้าบริษัทคุณมีปัญหาเรื่อง “สินค้าคงคลัง” (Inventory) คุณจะปรึกษาใคร กูรูในวงการ หรือจ้างที่ปรึกษาดีมั้ย หรือว่าแค่เดินเข้าไปคุยกับเจ้าของ “ร้านดอกไม้” หรือร้าน “ซูชิ” ที่ลมหายใจเข้าออกคือการบริหาร Inventory ให้มีสินค้าเพียงพอและไม่เน่าเสียก่อน
บางปัญหาอาจ “ใหม่” สำหรับเรา แต่ไม่ได้หมายความว่า “ใหม่” สำหรับ “โลกนี้”
เป็นการคิดที่โคตรจะนอกกรอบเลยครับ แต่แก้ปัญหาได้ตรงจุดสุดๆ
เห็นมั้ยครับว่าง “ทางเลือก” ในการแก้ปัญหานั้นมีมากมายเหลือเกิน
เราชอบมองปัญหาเป็นเส้นตรง ทางตรง เหมือนในหนังเวลามีฉากที่ก้อนหินยักษ์ไหลลงมาจะทับผู้คน แล้วเราก็จะเห็นว่าผู้คนในหนังมักจะวิ่งหนีเป็นเส้นตรงที่หินก้อนนั้นไหลลงมา แล้วก็ก็มักจะขำกับความโง่และพูดออกมาว่า “แค่วิ่งออกนอกทางที่หินจะไหลลงมาก็สิ้นเรื่อง”
โง่จัง
ใช่ครับ โง่จัง หลายครั้งเราก็มักจะ “โง่จัง” ในสายตาคนอื่น เมื่อปัญหานั้นเป็นของเราๆมักจะลืมไปว่ามันไม่ได้มีแต่ทางตรงเสมอไป มันยังมีทางลัด ทางเลี้ยว ทางอ้อม ทางหลบ หรือทางอื่นๆที่จะหลุดผ่านปัญหานั้นไปได้ ก็เหมือนกับหนังที่พูดถึงไปแหละครับ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ “ทางที่เราเลือก”
เพียงแต่ถ้าจะเลือกได้ดีก็ต้องผ่านประสบการณ์ ผ่านความรู้ ผ่านการได้รับคำปรึกษา ผ่านการค้นคว้าหาข้อมูล จนสุดท้ายก็ต้องเอามาประมวลผลหาข้อสรุป แล้วก็เลือกซักทาง
แต่ปัญหาส่วนใหญ่ของเราอีกอย่างคือเมื่อเจอปัญหาเรามัก“ไม่อยากเลือก” รอดูปัญหาต่อไปเรื่อยๆ ยื้อเวลาไปเรื่อยๆ ต่อเวลาไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายแล้วไม่ทันเวลา สรุปคือเราไม่ได้เลือกลงมือทำอะไรซักอย่างเลย น่าเสียดายจริงๆ
น่าเสียดายนะครับ ถ้าเราไม่เลือกตัดสินใจลงมือทำอะไรซักอย่างกับปัญหานั้น ได้แต่มองมันพังลงไปต่อหน้า เพราะถ้าเรา “เลือก” ตัดสินใจที่จะลงมือทำอะไรซักอย่าง อย่างน้อยถ้ามันยังล้มเหลวเอง เราก็จะยังพอได้เลือกลงมือแก้ไขมันต่อไปอีกครั้ง และยังได้ความรู้จากการเลือกที่ผิดพลาดครั้งก่อนด้วย
ปัญหาต่อไปของผมคือ ผมมีหนังสืออยู่เยอะมาก ขึ้นปีใหม่ปีนี้มาผมมีหนังสือที่ยังไม่ได้อ่านอีกเกือบ 200 เล่ม(เมื่อต้นปี 2018) แต่ถ้าผมมัวแต่คิดว่าจะอ่านเล่มไหนดี แล้วไม่ยอมเลือกซักที ผมก็คงเสียเวลาที่ควรได้อ่านไปโดยใช่เหตุ ดังนั้นผมขอเลือกเลยแล้วกันครับ
อ่านไปก่อน ดีไม่ดีก็จะได้รู้ว่าเลือกผิดหรือเลือกถูก ก็เลือกอ่านของคุณหนุ่มเมืองจันท์ต่ออีกเล่มนี่แหละครับ เล่มหน้าเล่มสุดท้ายที่ผมมีแล้ว แล้วไว้งานหนังสือครั้งหน้าสัญญาว่าจะกวาดอีก 22 เล่มที่ยังไม่มีมาให้เกลี้ยงเลยครับ
หนุ่มเมืองจันท์มีแล้ว งั้นผมขอเป็น “หนุ่ยเมืองกัลป์” แล้วกันครับ กัลปพฤกษ์นะ พอดีบ้านอยู่แถวนี้
20180101